Opowieści filmowe, przy których najczęściej pracowałem, od strony gatunkowej zwykle można nazwać rodzinnymi melodramatami rozgrywającymi się w cieniu trudnej przeszłości osobistej i historycznej, np. komunistycznej rzeczywistości sprzed przemian roku 1989 w Polsce w "Lęku wysokości" lub II wojny światowej w ""Zimnej wojnie". Często istotne są w nich relacje między rodzicami i dziećmi (zarówno „Lęk wysokości”, jak i „Zimna wojna” są dedykowane rodzicom reżyserów, a w moich najnowszych scenariuszach bardzo istotny jest temat macierzyństwa). Pisałem jednak również teksty filmowe w innych gatunkach, takich jak film historyczny, komediodramat czy komedia.